Można by rzec, że te lasy rzuciły na mnie jakiś urok….niewidzialne fatum, a może znałam je z dalekich żyć, starych dawnych historii. Może kiedyś to był mój dom, może tak mogłabym wytłumaczyć tą słodką wygodę, gdy samotnie spacerowałam zielonymi alejami, uwodzona bujnością mchów i tajemnic skrywanych w tych gęstych zaroślach. Uwodziły, wołały a ja biegłam…

Niech zdjęcia zastąpią słowa. Zapraszam do tej magicznej krainy! Nacieszmy oko

Są miejsca które dotykają nas głęboko…uwodzą niczym zmysłowy kochanek…miejsca gdzie czas przestaje istnieć a liczy się tylko ta chwila, która trwa…I niech trwa wiecznie! Tak było w St Victor w Francji…Wzgórza które przytulają jak dobry przyjaciel i snują swe zielone opowieści a ty chłoniesz to wszystko i nadziwić się nie możesz jak bogata to kraina..Tam…

Można wiecznie szukać a można też zatrzymać i docenić to co się już ma… Zawsze myślimy,że to co jest najlepsze jest gdzieś tam…że musimy się starać, wiecznie zabiegać i walczyć A co jeśli to wszystko tu po prostu jest…na wyciągnięciu ręki. To nie kwestia rzeczy czy ludzi. To to, jak my sami czujemy się zez sobą,…

Jadąc autobusem, miałam wczoraj przypadkowo piękną rozmowę z kobietą w ślicznym zielonym płaszczu. W sumie zaczęło się się tym,że teraz ludzie są tak zamknięci, rzadko ktoś się odezwie. Jesteśmy blisko siebie, a jednak daleko…Gdzie to nasze człowieczeństwo? Zapytała z melancholią w głosie. Opowiedziała mi troszkę swoje sytuacji i o tym ,że od wielu lat kręci…

Czasem sobie myślę, że ŻYCIE jest największym cudem jaki może istnieć. Tak wiem czasem bywa kurewskie…szorstkie…płaskie i do dupy. Ale wiecie co…to tylko jedna mała warstwa przez którą każdy może się przebić…Spalić te wszystkie wątpliwości w płomieniu własnej pasji. PAsji do życia…do Istnienia…wdychając proste tak. Wzbić się ponad te szare myśli…ponad osąd…ponad to co sprawia…